Dieren-rijk

Ik ben een rijk mens. Dat meet ik niet af aan de grootte van mijn bankrekening, auto of huis, maar aan de blije bezoekers die ik me voor de geest haal zo aan het einde van het seizoen.

Het is een drukkere zomer geweest dan anders met veel meer Bed & Breakfast gasten en minder retraites.

En ik ben blij dat ik naast veel Nederlandse gasten ook Italiaanse bezoekers heb die jaarlijks terugkomen, zoals het stel met een tweeling dat verliefd is op Pietrasanta. Ze vinden hier het artistieke en mondaine dat moeder zoekt en het fijne strand waar de jongens graag spelen. En de vader? Die betrap ik soms in de tuin terwijl hij mijmerend rondloopt. Het is een erudiete dromer, die bij elk afscheid de plek vergelijkt met de berg van Olympus of het hemelse paradijs. Hij raakt er niet over uit hoe hij hier tot rust komt en oplaadt. In de jaren dat ze nu komen, heb ik de tweeling zien opgroeien van peuters tot kletsgrage en soms ondeugende jongetjes. Dit jaar was het hoogtepunt van hun vakantie het moment dat we de landschildpaden hebben gewassen. Heel voorzichtig gingen ze met de beesten om. De jongens heten overigens Orso (Beer) en Leone (Leeuw, of Leo) en zo zijn zij ook een beetje. Alhoewel ze niet wild omgingen met de ‘vaat’, doen ze hun naam eer aan. De één is wat speelser en de ander graag in het middelpunt van de belangstelling.

Ik prijs me rijk met de mensen die zijn komen schrijven en met wie soms over meer gesproken is dan alleen schrijftechniek. Soms zijn zij mijn raam op de wereld. Die wereld waar mensen veel meemaken en hier komen om het op papier te ordenen.

Het was een heerlijke zomer, ik kan niet anders zeggen. Het is ook de zomer geweest dat mijn nieuwe buren vroegen of ik nog een paar schildpadden wilde. ‘Ja, hoor’ zei ik gemeend. Ik had er een handjevol en eerlijk gezegd was de populatie wat ingekakt. Het jongt niet en kruipt wat rond. Voor ik het wist kwamen zij met een verhuisdoos met zeven joekels van beesten. Stuk voor stuk prachtige dieren. En hoe bizar, want de schildpadden zijn dit jaar uit alle hoeken en gaten naar me toegekomen: mijn schrijfgasten vonden er één bij het wandelen, mijn neefje bij het grasmaaien, een buurvrouw in de groentetuin en…ach, er kwamen naast die zeven nog vijf nieuwe schildpadden bij. En twee katjes. Ja, kátten, terwijl ik zo’n hondenmens ben en samenleef met een viervoeter. Hij vindt het best dat er twee roodharige katten door het huis rennen en ik vind het eigenlijk ook heel leuk. Hun moeder had ze in mijn schuur gebaard en van de kraamkamer naar de huiskamer is een kleine stap, zeg maar.

Afgelopen week gingen de laatste gasten weg en ik bleef alleen achter. Nou ja, alleen. Ik heb een heel dierenrijk dat me ’s morgens en ’s avonds blij groet. En of het nu mensen of dieren zijn, ik voel me rijk met de zielen die hier zijn of op bezoek komen.

Vitello tonnato:

Als je het over een rijk gerecht hebt, dan denk ik aan dit koude gerecht waarvan het hoofdingrediënt mayonaise is. Als je de mayonaise zelf maakt, dan is het gerecht echt áf, maar ik snap ook wel dat de schappen volstaan met producten die ook heerlijk zijn. Mayonaise maak je anders door 2 eieren en citroensap in een blender te mixen en daar iedere keer een heel klein beetje olie aan toe te voegen.

Ingrediënten: 800 gr kalfsrollade in plakjes (of varkensrollade), 50 gr kappertjes, 100gr uitgelekte tonijn, 3 ansjovisfilet

Je maakt een saus door de kappertjes en de tonijn fijn te hakken of te pureren en door de mayonaise te scheppen. Laat de saus een uur in de koelkast afkoelen. Leg vervolgens de vleesplakjes op een bord en bedek het vlees met de saus. Om het gerecht te garneren kun je plakken dungesneden citroen of cherrytomaten gebruiken.